آلومینیوم، تیتانیوم و سایر عناصر اضافه شده به سبک وزن چرخ دستی های پلت فرم فولادی عملکردهای مختلفی را انجام می دهد و به خواص و عملکرد کلی مواد کمک می کند. این عناصر آلیاژی با دقت انتخاب می شوند تا به تعادل استحکام، کاهش وزن و سایر ویژگی های مطلوب دست یابند. در اینجا به برخی از عملکردها و تأثیرات این عناصر اشاره می کنیم:
1. آلومینیوم (Al):
- سبک وزن: آلومینیوم به طور قابل توجهی چگالی کمتری نسبت به فولاد دارد که آن را به یک عامل کلیدی در کاهش وزن کلی آلیاژ تبدیل می کند.
- استحکام: در حالی که آلومینیوم به اندازه فولاد قوی نیست، تعادل خوبی بین قدرت و وزن ایجاد می کند. هنگامی که با فولاد آلیاژ می شود، به حفظ یکپارچگی ساختار و در عین حال کاهش وزن کمک می کند.
- مقاومت در برابر خوردگی: آلومینیوم به طور طبیعی یک لایه اکسید محافظ روی سطح خود ایجاد می کند و مقاومت در برابر خوردگی را ایجاد می کند.
- شکل پذیری: آلومینیوم انعطاف پذیری آلیاژ را افزایش می دهد و آن را انعطاف پذیرتر و در برابر شکستگی مقاوم می کند.
2. تیتانیوم (Ti):
- نسبت قدرت به وزن: تیتانیوم به دلیل نسبت استثنایی قدرت به وزن خود شناخته شده است. هنگامی که به فولاد اضافه می شود، استحکام مواد را بدون افزایش وزن قابل توجهی افزایش می دهد.
- مقاومت در برابر خوردگی: تیتانیوم بسیار مقاوم در برابر خوردگی است که برای افزایش طول عمر آلیاژ و چرخ دستی مفید است.
- پایداری در دمای بالا: آلیاژهای تیتانیوم می توانند استحکام و یکپارچگی خود را در دماهای بالا حفظ کنند، که در کاربردهایی که مقاومت حرارتی مورد نیاز است سودمند است.
3. منگنز (Mn):
- استحکام: منگنز اغلب برای بهبود استحکام آلیاژهای فولادی سبک وزن اضافه می شود.
- عامل دی اکسید کننده: منگنز می تواند به عنوان یک عامل اکسید کننده در فرآیند فولادسازی عمل کند و به حذف اکسیژن و ناخالصی ها از آلیاژ کمک کند.
4. سیلیکون (Si):
- عامل دی اکسید کننده: سیلیکون به عنوان یک اکسید کننده عمل می کند و در طول فرآیند فولادسازی برای افزایش کیفیت آلیاژ به آن اضافه می شود.
- بهبود خواص مغناطیسی: سیلیکون می تواند خواص مغناطیسی آلیاژ را بهبود بخشد که برای کاربردهای خاص مرتبط است.
5. بور (B):
- عامل سخت کننده: بور به عنوان یک عامل سخت کننده برای افزایش استحکام و سختی آلیاژهای فولادی حتی در مقادیر کم استفاده می شود.
- پالایش دانه: بور می تواند ساختار دانه آلیاژ را اصلاح کند که منجر به بهبود خواص مکانیکی می شود.
6. وانادیوم (V):
- استحکام و چقرمگی: وانادیوم هم استحکام و هم چقرمگی آلیاژهای فولادی را افزایش می دهد و آنها را در برابر سایش و خستگی مقاوم می کند.
- پالایش دانه: مانند بور، وانادیوم به پالایش دانه کمک می کند که عملکرد مواد را افزایش می دهد.
7. کروم (Cr):
- مقاومت در برابر خوردگی: کروم اغلب برای بهبود مقاومت در برابر خوردگی آلیاژهای فولادی اضافه می شود. یک لایه اکسید محافظ روی سطح آلیاژ تشکیل می دهد.
- سختی افزایش یافته: کروم می تواند سختی و مقاومت در برابر سایش آلیاژ را افزایش دهد و آن را برای کاربردهایی با شرایط ساینده مناسب کند.
انتخاب عناصر آلیاژی خاص و غلظت آنها به خواص مورد نظر برای آلیاژ فولادی سبک وزن مورد استفاده در ترولی های پلت فرم بستگی دارد. هدف ایجاد تعادل بین استحکام، کاهش وزن، مقاومت در برابر خوردگی و سایر ویژگی های عملکردی است که برای کاربرد مورد نظر ضروری هستند.